Jak pocieszyć dziecko po stracie zwierzaka?

Reakcja dzieci jest różna, a różnica w zachowaniu jest uzależniona głównie od ich wieku. Najmniejsze maluszki, te 3- i 4-letnie nie pojmują odejścia na zawsze, pomimo że o tym słyszą. Oczywiście śmierć wywołuje w nich odmienny od normalnego stan emocjonalny, lecz równie dobrze możemy spotkać się ze źle rozumianą przez nas obojętnością dziecka na śmierć zwierzęcia. W tym momencie należy zwracać uwagę na jego odmienne zachowania, którymi mogą być: drażliwość, zaburzenia snu, agresja czy nadpobudliwość. Dzieci przedszkolne, o których mowa, często wierzą w to, że zwierzątko zasnęło bardzo głęboko i nie należy mu w tym przeszkadzać. Starsze dzieci śmierć swojego pupila przeżywają już nieco głębiej, patrząc na ich typowe przy temacie śmierci zachowania. Płaczą, zadają pytania, niekiedy mogą się nawet obwiniać. Do nas należą więc pełne rozwagi słowa wytłumaczenia. Dobrym rozwiązaniem wydaje się być uzmysłowienie dziecku, że śmierć to nie koniec życia, a jedynie mieszkania na ziemi. Takie uspokojenie pomaga im w dojściu do równowagi emocjonalnej.

Nie wolno zostawiać dziecka z tak egzystencjalnym tematem sam na sam. Nasza rola polega na wytłumaczeniu dziecku jej sensu, dostosowując słowa do wieku, wrażliwości i pojmowania prawd życiowych przez dziecko. Ukrywanie tego tematu wprawia dziecko w wielkie zakłopotanie. Maluch, zmuszony do odpowiedzenia sobie na szereg pytań sam, fantazjuje, zniekształca w myślach fakty, dochodzi do absurdów, co w konsekwencji okazuje się być dla niego cierpieniem i może doprowadzić do pewnych dysfunkcji psychicznych. Dlatego rozmowa z dzieckiem o śmierci staje się bezwzględnie konieczna. Wcześniej nadmieniłam fakt, że te najmniejsze dzieci układają sobie w głowie, że po śmierci zmarły głęboko zasypia. Z jednej strony ten mit jest jakimś rozwiązaniem, z drugiej musimy mieć świadomość, że mogą zrodzić się w nim lęki przed snem lub nocą. Tu należałoby więc zastanowić się, czy nie lepiej jest uświadamiać malucha o drugim lepszym życiu w niebie.

Z całą pewnością tak. Ceremonia pogrzebu pozwoli dziecku wyrazić swoje uczucia – jeśli zostaną wypowiedziane, dziecko da upust negatywnym emocjom. Taki pogrzeb to cenna nauka wyrażania i przede wszystkim nazywania uczuć. Ponadto spotyka się ono podczas tego ceremoniału z jego swoistym charakterem. Uczy się szacunku i zdobywa doświadczenie na całe życie. Po pogrzebie ukochanego zwierzątka warto pomyśleć o wypełnieniu pustki i o nowym pupilu, uwzględniając zdanie dziecka i wszystkich domowników.