Jak zorganizować wycieczkę w Tatry?
Jak zorganizować wycieczkę w Tatry?
Góry kuszą swoim pięknem. Wycieczka w Tatry, nasze jedyne pasmo górskie o charakterze alpejskim, to niezapomniane przeżycie. Warto jednak starannie przygotować się do takiej wyprawy, ponieważ dla ludzi lekkomyślnych i pozbawionych wyobraźni góry nie są bezpieczne. Spacer po tatrzańskich szlakach w nieodpowiedniej odzieży i niewłaściwych butach (a zdarzają się sandałki, drewniaki czy lekkie klapeczki) oraz brak choćby elementarnej znajomości terenu może skończyć się fatalnie. Jak zorganizować wycieczkę w Tatry, dowiesz się z tego artykułu.
Kolor szlaku turystycznego nie ma związku z poziomem jego trudności.
Wybieramy trasę
Wybór trasy zależy od liczby uczestników wycieczki, ich wieku i kondycji. Dwoje wysportowanych młodych ludzi, znających już Tatry, może zdecydować się na najtrudniejsze szlaki, jak choćby Orla Perć czy Przełęcz pod Chłopkiem. Ale dla rodziny z małym dzieckiem, która nigdy jeszcze w górach nie była, albo dla niezbyt wysportowanych seniorów wskazany byłby raczej spacer do którejś z dolin, chociażby do Strążyskiej czy Drogą pod Reglami. Warto zaopatrzyć się w przewodnik po Tatrach, gdzie szlaki oraz ich poziom trudności są dokładnie opisane, oraz dobrą mapę. Pomóc mogą również panoramy, przedstawiające daną trasę i jej otoczenie w sposób plastyczny.
Jak zaplanować czas wycieczki?
Planując wycieczkę, musimy określić czas jej trwania. W przewodniku podane są orientacyjne czasy przejścia danej trasy. Pamiętajmy, że po pierwsze, w górach nie podaje się odległości w kilometrach (kilometr w zejściu i na podejściu to zupełnie co innego). Po drugie, czas wyliczony jest optymalnie, nie uwzględnia jednak postojów. Trzeba dodać czas na odpoczynek do tego podanego. Jeśli nie jesteśmy pewni naszej kondycji, załóżmy koniecznie, że zużyjemy więcej czasu, niż podano w przewodniku. Wtedy wybierzemy trasę odpowiednią dla siebie i nie zaskoczy nas noc w górach.
Jak dobrać poziom trudności?
Właściwe określenie poziomu trudności trasy, którą chcemy pokonać, decyduje o naszym bezpieczeństwie w górach. Zanim wyruszymy, powinniśmy uczciwie ustalić, w jakiej kondycji są wszyscy uczestnicy wycieczki i jakie jest ich przygotowanie sportowe. Nie należy oczywiście obawiać się najmniejszej przeszkody, ale lekceważenie trudności szlaku może być niebezpieczne. Osoba, która ma lęk przestrzeni, nie powinna wędrować eksponowanymi ścieżkami, dla chorych na serce wysiłek konieczny do wejścia na grań może być zabójczy. Na ogół jednak tacy ludzie znają swoje ograniczenia i są rozsądni. Jest jeszcze inny problem: warunki pogodowe. Najłatwiejszy szlak w czasie deszczu albo marznącej mżawki może być nie do pokonania w zwykłych butach, a mgła uniemożliwi zorientowanie się w terenie. Dlatego oprócz trudności szlaku trzeba jeszcze brać pod uwagę aurę.
Jak się ubrać na wycieczkę?
Ubiór turysty to bardzo ważna sprawa. Pamiętajmy, że pogoda w górach jest bardzo zmienna. Około południa często się załamuje, zaczyna padać deszcz i wieje silny wiatr. Często towarzyszy temu mgła. Dlatego na wycieczki górskie wychodzi się wcześnie rano, a nawet w najpiękniejszy letni dzień trzeba obowiązkowo zabrać ze sobą ciepły sweter i kurtkę przeciwdeszczową. Bardzo ważne są buty – mocne, wysokie, trzymające kostkę, z podeszwą dobrze trzymającą się skały (najlepszy jest tradycyjny Wibram). Warto pamiętać, że na lodzie albo mokrej skale, zwłaszcza wapiennej, nawet takie obuwie nie zapewnia dobrej przyczepności i łatwo o upadek.
O czym nie można zapomnieć?
Planując wycieczkę, trzeba przeczytać opis wybranego szlaku, a jeśli mamy wątpliwości, porozmawiać z kimś, kto lepiej od nas zna to miejsce. Przed wyjściem należy pozostawić w miejscu zakwaterowania informację, dokąd się udajemy, a potem nie zmieniać już tych planów, czyli nie zmieniać celu wycieczki. Możemy jedynie wycofać się i wrócić wcześniej do domu. Trzeba zabrać ze sobą naładowany telefon komórkowy (z wpisanym numerem alarmowym TOPR), prowiant (koniecznie tabliczkę czekolady), termos z herbatą, wodę, środki opatrunkowe. Bardzo przydatne są kije trekingowe dostosowane do warunków górskich. Koniecznie trzeba wziąć ze sobą latarkę i ewentualnie gwizdek – na ogół nie są potrzebne, ale gdyby przytrafiły się jakieś kłopoty, będą niezastąpione, zwłaszcza jeśli komórka straci zasięg.
Co jest ważne zimą?
Zimą będziemy potrzebowali bardziej zaawansowanego ekwipunku. Konieczne będą ochraniacze na buty, które zabezpieczą nasze spodnie przed przemoknięciem (tak zwane stuptuty) oraz kije trekingowe. Możemy potrzebować raków, czekana albo rakiet śnieżnych. Zanim jedna wyjdziemy w teren, powinniśmy sprawdzić dwie rzeczy. Po pierwsze, czy szlak, który sobie wybraliśmy, jest dostępny zimą, czy to jedynie szlak letni. Po drugie, czy występuje zagrożenie lawinowe i którego stopnia. Spacer po łatwym nawet szlaku przy dużym zagrożeniu lawinowym może być ostatnim w naszym życiu. To nie góry są niebezpieczne. Groźny jest nasz brak wyobraźni.
