Jak nie dać się zwariować, pracując w domu?
Jak nie dać się zwariować, pracując w domu?
O znaczeniu i problemach pracy w domu z pewnością najwięcej wiedzą Ci, którzy pokusili się właśnie o taką formę zarobku. Jak każda praca i ta w domu ma swoje wady i zalety, które zależne są nie tylko od podejścia samego pracownika, lecz również od traktowania tej pracy przez resztę domowników, jeżeli tacy są. Z racji, że sama wykonuję wolny zawód, postaram się przybliżyć, w czym rzecz.
Traktowanie domu jak miejsca pracy
Jeżeli pracę w domu potraktujesz poważnie, gwarantuję Ci, że będziesz w stanie zarabiać. W poważnym traktowaniu pracy mam również na myśli przedstawienie swoich oczekiwań rodzinie. To, że jesteś w domu, nie obliguje Cię do wykonywania większości obowiązków, które mogłabyś wykonywać, gdybyś pracy nie miała. Przede wszystkim musisz wymagać uszanowania tego, co robisz. W zależności od tego, jaką pracę wykonujesz, znajdź sobie miejsce w domu, w którym będziesz mogła mieć spokój i będziesz mogła skupić się tylko i wyłącznie na obowiązku.
Ustal godziny pracy
Ustalenie mniej więcej stałych godzin pracy pozwoli Ci na rytm, który istotny jest w wyrobieniu w sobie samodyscypliny. To właśnie jej praca w domu bezwzględnie wymaga. W zaciszu swojego mieszkania nie ma dyktującego warunków szefa, tu sama jesteś nim dla siebie. Taki wewnętrzny szef być może niekiedy będzie musiał przywołać Cię do porządku. Jeżeli posiadasz dzieci, tym bardziej musisz trzymać się ustalonego rytmu. Fakt posiadania pociech zawsze może zrodzić niczym niezapowiadające się zmiany. Podsumowując, aby rzetelnie wykonywać pracę i nie tracić kontroli nad nią, najistotniejsza jest samodyscyplina.
Od samodyscypliny do akceptacji
Niezwykle ważne dla spokoju ducha jest to, aby zaakceptować pracę w domu i pewne charakterystyczne dla niej cechy. Będziesz musiała zaakceptować warunki, w których pracujesz. Gdy wychodzisz z domu do pracy, nie gryzie Cię w oczy z oczywistych powodów kurz na meblach, sierść psa na dywanie, piętrzący się bałagan w dziecięcym pokoju, pranie w łazience czy braki w lodówce. W przypadku pracy w domu widok ten musisz zaakceptować, by nie przyprawiał Cię o zawrót głowy. Z góry ustal, że nie pracujesz np. w soboty i niedziele, by zająć się domem i dać dzieciom siebie. Praca w domu stwarza wielkie niebezpieczeństwo doznania u siebie niedoskonałości, która tak naprawdę jest cechą charakterystyczną dla wszystkich ludzi.
Okaż zrozumienie i oczekuj tego samego
Pracując w domu, nie będziesz miała „sterylnych” warunków do pracy. To jest przecież dom, który od zawsze będzie wszystkim domownikom kojarzył się ze swobodą, w której nie panują sztywne zasady, jak cisza w pracy czy szkole. Nie oczekuj więc, że w domu będzie nieskazitelna cisza, bo Ty pracujesz. Do Ciebie należy zadanie wybrania godzin, które pozwalają na wykonanie ważniejszych, wymagających ciszy zadań, gdy w domu nie ma np. dzieci, a z resztą radzić sobie w miarę możliwości. Jeżeli Ty wykażesz się zrozumieniem dla potrzeb rodziny, jej będzie łatwiej zrobić to samo. W tym miejscu przytoczę słowa mojego synka, które są może nieco zgubne, lecz prawdziwe: „dobrze, będę już cicho się bawił, bo chciałbym, żebyś szybko zarobiła na Minecrafta”. Gra, którą tak bardzo chciał, nie była jedynym powodem jego spokojnej zabawy. Kiedyś powiedział: „chciałbym wyjść z tobą na rower, będę cicho, żebyś mogła skończyć pisać”. Ze swoimi dziećmi dużo rozmawiam i dlatego potrafią uszanować moją pracę i czas, w którym jestem dla nich niedostępna, pomimo że mnie widzą. Praca w domu to dużo więcej wyrzeczeń niż taka, gdy wyjdziemy, wrócimy i mamy wolne.
