Jak uspokoić dziecko, które płacze?
Jak uspokoić dziecko, które płacze?
Im starsze dziecko, tym mniej płaczu. Jednak nie można powiedzieć, że im starsze dziecko, tym płacz łatwiej uspokoić. 2-letni maluch, który płacze, może okazać się twardszym orzechem do zgryzienia niż kilkumiesięczne niemowlę, które przytulisz, ponosisz i odwrócisz jego uwagę chociażby drobiazgiem typu zapalające się i gasnące światło. Dwulatek wie już bowiem, czego chciał, a płacz u niego bywa długi i trudny do opanowania. Jednak pozwolę sobie przedstawić w artykule kilka skutecznych chwytów na płacz tych mniejszych i tych nieco większych pociech.
Płacz najmniejszego
Najmłodsze pociechy mają najwięcej powodów do płaczu. Jest to bowiem ich język, za pomocą którego zawiadamiają nas o swoich potrzebach. Mokra pielucha, ssanie w brzuszku, chęć bycia przy piersi mamy są dość łatwe do rozsądzenia i uspokojenia płaczu. Te najmniejsze pociechy bywają jednak niejednokrotnie znudzone, co również potrafią zakomunikować płaczem. Takim wystarczy niekiedy mały drobiazg, by się uspokoiły. Półroczne niemowlę to już takie, które zaczyna wiedzieć, czego chce. Nie położysz, nie dasz całusa. Takiego malucha być może uspokoi dopiero mocno szeleszcząca zrywka czy kawałek gazety, który będzie dał się porwać na kawałki. Gdy jednak mowa o tych najmłodszych, z całą pewnością dużo łatwiej jest sprostać przyczynom płaczu.
Starsze płaczące niemowlę
Niemowlęta powyżej 6 miesiąca charakteryzuje silna potrzeba zwiedzania. Niemobilny maluch potrzebuje jednak naszych rąk do przemieszczania się i zwiedzania okolicy. Z czasem zaczyna radzić sobie sam. Po upływie pół roku pełza, raczkuje i z czasem zaczyna stawiać pierwsze kroki, by usamodzielnić się i nie potrzebować przejażdżek na rękach. W tym momencie płacz dziecka dość często związany jest z tym, że nie może ono dostać tego, wobec czego tak usilne miało starania. „Tego nie ruszaj”, „tego nie wolno”, „nie dotykaj”, „odejdź” nie jest dobre. Im bardziej zwolnimy przestrzeń zdobywcy, tym mniej będzie płaczu. Pozwól zatem dziecku zdobywać nieodkryte tereny mieszkania, które ustanowisz bezpiecznymi.
Coś jest nie tak
Małe dzieci uwielbiają wbrew pozorom rutynę i czują się dobrze, gdy ich rytm dnia nie zostaje niczym zaburzony. Gdy zrobisz coś na opak, możesz mieć kłopoty. Nie kładź więc dziecka do snu o różnych porach. Pamiętaj o stałych pozycjach, by twój maluch czuł się bezpiecznie. Gdy coś jest nie tak, zawsze może to być powodem do płaczu, który jest naturalną oznaką niepokoju. Im bardziej wrażliwe dziecko, tym dezorganizacja dnia może mocniej dawać mu się we znaki. Gdy twój maluszek ma stały rytm, jest spokojniejszy, czuje się bezpieczny, bo w swoim umyśle, który nie jest jeszcze tak dobrze ukształtowany, ma wszystko pod kontrolą.
