W jaki sposób wymierzyć kotu karę?
W jaki sposób wymierzyć kotu karę?
Nieraz zdarza się, że zachowanie kota według oceny jego właściciela nie jest właściwe. Wtedy chce on wymierzyć kotu karę. Jeśli w takiej sytuacji zostaną popełnione błędy, relacje między zwierzęciem i jego opiekunem mogą ucierpieć na długo, a może się nawet okazać, że nie dadzą się już naprawić. Jak uniknąć podstawowych błędów w wychowaniu kota, dowiesz się z tego artykułu.
Reakcja musi być natychmiastowa
Dla kotów nie istnieje pojęcie „przeszłość”. Nie rozpamiętują one tego, co minęło. Jeżeli więc po powrocie do domu odkryjesz ślady niszczycielskiej działalności kota w postaci na przykład zniszczonej tapicerki na kanapie, jest już za późno, żeby zwierzę ukarać. Jedyne, co można zrobić, to przemyśleć, jak uniknąć takiego problemu w przyszłości. Trzeba też dokładnie obserwować swojego pupila. Jeśli spróbuje powtórzyć swoje niedozwolone „zabawy” w naszej obecności, reagujemy natychmiast.
Jak nie należy karać kota
Po pierwsze, kotów nie należy bić. Nie rozumieją one naszych intencji i dla nich jest to tylko akt agresji ze strony człowieka, któremu zaufały. Bity kot stanie się zestresowanym zwierzęciem, chowającym się na widok właściciela. Często zaczyna także oddawać mocz poza kuwetą, nieraz na rzeczy osoby, której się boi, na przykład do jej butów. Podobnie działa na koty krzyk – tak więc nie należy krzyczeć na kota.
Niektórzy na widok kałuży na dywanie starają się umoczyć pyszczek zwierzęcia w jego moczu. Taki „trening czystości” nie jest skuteczny. Zwierzak nie rozumie, o co nam chodzi, i nie pojmuje naszych dziwacznych i nie przyjemnych dla niego zachowań. W ten sposób nie uda nam się wychować kota.
Spryskiwanie kota wodą
Bardzo wiele osób zaleca jako formę kary spryskiwanie kota wodą. Ma to uwarunkować go tak, by zakazana czynność (na przykład wchodzenie na stół w kuchni czy rozwijanie papieru toaletowego w łazience) kojarzyła się z nieprzyjemnym doznaniem. I tak by było, ale jest jeden warunek: kot nie może dostrzec, że to właściciel trzyma w ręku spryskiwacz. Jeśli się zorientuje, w obecności człowieka będzie posłuszny (ze strachu przed nim). Odbije to sobie, gdy wyjdziemy z domu.
Unikanie niepożądanych zachowań
Aby uniknąć niepożądanych zachowań naszego ulubieńca, najlepiej zniechęcić go do nich w inny sposób albo zabezpieczyć dane miejsce i utrudnić kotu dostęp. Skuteczne są repelenty, czyli odstraszacze. W warunkach domowych wystarczy zapach cytrusów, na przykład skórki pomarańczowej, koty za nim nie przepadają.
Jak powiedzieć kotu „nie”
Dokładnie w ten sposób. Wypowiedziane kategorycznym tonem, ale spokojnie, słowo „nie” czy „nie wolno” doskonale podziała na kota. Jest tylko jeden problem; za chwilę zwierzę spróbuje tego samego zachowania po raz kolejny. Żeby osiągnąć sukces, musimy być cierpliwi i konsekwentni, a uda się na pewno. Ważne jest, aby tak samo reagować za każdym razem, kiedy kot na przykład wchodzi na stół. Dotyczy to wszystkich członków rodziny. Warto też zadbać o ustalenie granic (co kotu wolno, a czego nie) już na samym początku, kiedy tylko zwierzak pojawia się w naszym domu. Jeśli małe kocię może spacerować po stole, ten sam osobnik jako już dorosły będzie to uznawał za swoje prawo i oduczenie go będzie bardzo trudne.
Jak ukarać kota?
Czy można wymierzyć kotu w jakiś sposób karę? Wszystkie oczywiste sposoby w przypadku tych zwierząt okazują się niezbyt skuteczne. Spróbuj metody psychologicznej. Obraź się na swojego kota. Ignorowany, dostosuje swoje zachowanie do twoich standardów. Koty to bardzo inteligentne zwierzęta.
