Jak uprawiać perowskię (szałwię rosyjską)?
Jak uprawiać perowskię (szałwię rosyjską)?
Perowskia łobodolistna jest ciekawą rośliną, która powinna znaleźć się w każdym ogrodzie. Może osiągnąć wysokość nawet 1,2 metra. Prezentuje się doskonale przez cały czas trwania okresu wegetacyjnego. Szczególnie korzystnie wygląda w czasie od lipca do września. Właśnie wtedy zaczyna kwitnąć, pokazując światu swoje piękne, fioletowo-niebieskie kwiaty. W poniższym artykule zawarliśmy wiadomości, które pomogą ci w pielęgnacji tej rośliny.
Stanowisko
Ta roślina najlepiej będzie rozwijać się w nasłonecznionym miejscu. Ma podobne wymagania siedliskowe co lawenda i jak ona jest odporna na suszę i zanieczyszczenie powietrza. Perowskia nie lubi rosnąć w mokrym i zacienionym miejscu. Posadzona w takim miejscu bardzo szybko zwiędnie. Roślina powinna rozwijać się w miejscu osłoniętym od wiatru, wyszukaj więc zaciszny kąt swojego ogrodu. Jeżeli zapewnisz jej doskonałe warunki wzrostu, nie będziesz martwić się o jej rozwój przez cały sezon. Poradzi sobie sama.
Gleba
Perowskia ma pewne wymagania odnośnie gleby. Musi mieć przepuszczalne podłoże o lekko zasadowym odczynie. Jeżeli będziesz sadzić tę roślinę, pamiętaj o odpowiednim drenażu. Dołek, w którym umieścisz sadzonkę, wypełnij kompostem wymieszanym z gruboziarnistym piaskiem oraz kredą lub dolomitem. Jeżeli posadzisz perowskię na zbyt żyznej glebie, zacznie tracić barwę liści. Ze srebrnych zrobią się zielonkawe.
Zimowanie
W okresie zimy nadziemne części rośliny z reguły przemarzają, jednak nie do samej ziemi. Zanim spadnie śnieg, okryj roślinę agrowłókniną lub gałęziami z drzew iglastych. Nad korzeniami usyp kopczyk z kompostu. Będzie chronić dolne partie rośliny przed niskimi temperaturami i posłuży za nawóz, gdy już przyjdzie wiosna. Perowskia jest rośliną, która późno wchodzi w okres wegetacyjny, ale jest niezmiernie wrażliwa na późne przymrozki, zwłaszcza na majową „zimną Zośkę”. Jeśli twoja roślina wypuściła już młode pędy i pokryły się one listkami, a na noc prognozowane są przymrozki, będziesz musiał ją okryć. W tym celu najlepsza będzie agrowłóknina.
Podlewanie
Perowskia jest odporna na suszę i preferuje suche stanowiska. Podlewać będziesz ją zmuszony wyłącznie wtedy, gdy prognozowane są długie przerwy pomiędzy opadami. Odpowiedniego nawadniania wymagają tylko młode rośliny, które zostały posadzone w piaszczystej ziemi. Należy je podlewać do czasu, aż nie wykształcą odpowiednio mocnego systemu korzeniowego.
Nawożenie
Perowskia nie wymaga nawożenia. Jedyny nawóz, który jest odpowiedni dla tej rośliny, to kompost. Jednak nawet z nim trzeba postępować bardzo ostrożnie, gdyż zbyt wiele może spowodować zmianę koloru pędów ze srebrnego na zielony. W celu zapewnienia odpowiedniego odczynu gleby możesz wczesną wiosną rozsypać wokół rośliny solidną łyżkę sproszkowanej kredy lub dolomitu.
Podcinanie
Wczesną wiosną należy obciąć stare gałęzie do wysokości około 10 cm. W ten sposób zapewnisz roślinie ładny pokrój. Poza tym ułatwisz jej wypuszczenie silnych pędów, które w lipcu będą obfitować w piękne fioletowo-niebieskie kwiaty.
Zastosowanie
Perowskia idealnie wpasuje się w rabaty, na których rosną kwiaty kwitnące w okresie letnim. Z daleka może przypominać ogromną lawendę i podobnie do niej doskonale komponuje się z innymi roślinami, jak np. jeżówka, rudbekia, pysznogłówka. To także roślina miododajna. Możesz posadzić ją wokół pasiek. W ten sposób pszczoły zyskają kolejne źródło do stworzenia smacznego miodu.
Ciekawostki
Nie wszyscy hodowcy zdają sobie sprawę z tego, że kwiaty tej rośliny są jadalne. Mogą być doskonałym dodatkiem do naleśników, deserów i sałatek. Nazywa się ją „rosyjską szałwią", gdyż jej liście i pędy po roztarciu wydają zapach podobny do zapachu szałwii. To roślina, która dziko rośnie w Środkowej Azji, na obszarze pomiędzy Afganistanem a Tybetem.
