Jak poradzić sobie z samotnym wychowaniem dziecka?
Jak poradzić sobie z samotnym wychowaniem dziecka?
Podjęcie decyzji o rozstaniu jest dużo łatwiejsze od wychowania dziecka w niepełnej rodzinie. Do prawidłowego rozwoju dziecka potrzebnych jest mu oboje rodziców. Ani matka nie zastąpi ojca, ani ojciec nie zdoła dać tego, co może dać dziecku ta, która je urodziła. Jeżeli zatem postanowienie o rozejściu się jest nieodwracalne, w kwestii wychowania dziecka należy ze szczególną ostrożnością i wyczuciem wagi sprawy podjąć rozsądny plan wychowawczy. Maluch ma bowiem nadal prawo do widywania się z każdym z rodziców i spędzania z nimi czasu.
Grunt to spokój
Jeżeli małżonkowie są w stanie w spokoju dojść do porozumienia w kwestii wychowania i w sprawach finansowych, to chwała im za to. Niejednokrotnie dzieje się jednak tak, że są ze sobą skłóceni i sytuacja zaczyna obracać się przeciwko dziecku. Zachowanie rozsądku po rozstaniu jest jedynym sensownym krokiem. Jest to również pierwszy krok, który pozwoli dziecku czuć się bezpiecznym pomimo rozejścia się rodziców.
Samotna matka
Nastawienie matki ma duże znaczenie dla dalszego rozwoju i wychowania dziecka. Jej zbyt długie rozżalenie może udzielić się dziecku i negatywnie na nie wpłynąć. Samotna mama musi jak najszybciej po rozstaniu wrócić do normalnego życia. Musi zatem posiadać ambicje zawodowe, nie zaniedbywać przyjaźni i rozrywek. Prowadzenie pustelniczego trybu życia i użalanie się nad sobą dadzą zły przykład maluchowi. Pogoda ducha mamy jest bardzo cenna. Zarówno dziewczynka, jak i chłopiec będą odczuwali potrzebę kontaktu z mężczyzną. Jeżeli mama ma przyjaciół płci męskiej, brata, kuzyna czy ojca, będzie to bardzo istotne dla prawidłowego rozwoju dzieci. Matka powinna często umożliwiać dziecku spotkania z nimi. Kontakty z ojcem z pewnością nie będą na tyle częste, aby zaspokoiły tę ważną potrzebę.
Samotny ojciec
Samotny ojciec analogicznie jak samotna mama musi szybko pogodzić się z zaistniałym stanem rzeczy i przejść nad tym do porządku dziennego. Pogodzenie pracy zawodowej z wychowaniem dziecka może z początku wydawać się trudne, z biegiem czasu sytuacja stabilizuje się. Mężczyzna, który zmuszony zostaje do samotnego wychowywania dziecka, w niczym nie odbiega od samotnie wychowującej dziecko matki.
Nie krytykuj
Żadne z rodziców nie może dyskredytować drugiego w obecności dziecka. Każde nosi przecież w sobie taką pokusę. Dzieci ciężko przeżywają nielojalne zachowania dorosłych, a rodzice są zazwyczaj nieświadomi dziecięcych dylematów. Nie wyciągajmy z dziecka na siłę, co mówiło drugie z rodziców podczas spotkania. W rezultacie buduje się w maluchu brak swobodnego przebywania w towarzystwie mamy czy taty.
