Jakie są symptomy zaburzeń odżywiania?
Jakie są symptomy zaburzeń odżywiania?
Zaburzenia odżywiania to jeden z najpoważniejszych problemów zdrowotnych w dzisiejszych czasach. Osobom, które traktują go zbyt lekko, jak fanaberię, wydaje się, że to tylko niejedzenie lub wybrzydzanie przy jedzeniu, że schodzenie można łatwo pokonać. Jest to błędne przekonanie, gdyż zaburzenia odżywiania – anoreksja, bulimia, kompulsywne objadanie się – to choroby ciała oraz psychiki, które mogą dotknąć niemal każdego. Dobrze jest wiedzieć, jakie są ich objawy, żeby szybko reagować, gdy zauważy się je u bliskiej osoby.
Powody zaburzeń odżywiania
Pojawienie się zaburzeń odżywiania nie jest efektem wirusa, który nagle atakuje organizm. To złożony efekt psychologiczny, który może szczególnie łatwo dotknąć nastolatki w trudnym dla nich okresie dojrzewania. Jednymi z przyczyn zaburzeń odżywiania, wymienianymi najczęściej, są:
* presja w otoczeniu, aby wyglądać w określony sposób,
* presja mediów, Internetu gazet, telewizji, które lansują określone wymiary ciała,
* niskie poczucie własnej wartości, perfekcjonizm, dążenie do bycia najlepszym i wyglądania najlepiej,
* dojrzewanie, zmiany zachodzące w ciele, lęk przed nimi,
* zaburzenia odżywiania w rodzinie.
Anoreksja
Najbardziej znanym zaburzeniem odżywiania jest anoreksja. Dotyka zarówno nastolatki – choć nie tylko – płci żeńskiej, jak i męskiej. Głównym objawem jest odmawianie sobie jedzenia tak intensywnie, że zaczyna się tracić na wadze. W skrajnych wypadkach dochodzi do tego, że osoba chora jada jeden owoc dziennie i popija szklanką wody, uważając, że im dłużej pozostaje bez jedzenia albo z małą ilością pokarmu, tym większy sukces odnosi. Anoreksji często towarzyszą treningi fizyczne, jak również chęć do gotowania, choć bez jedzenia tego, co się przygotowuje. Pojawia się drażliwość, stany depresyjne, w przypadku najmłodszych dzieci zahamowanie wzrostu, skóra zaczyna pokrywać się większą ilością włosków, a u dziewczyn i kobiet zanika miesiączkowanie.
Bulimia
Kolejną znaną chorobą związaną z zaburzeniami odżywiania jest bulimia. Jej głównym objawem jest prowokowanie wymiotów po jedzeniu, niezależnie od tego, czy jest to duży posiłek, czy niewielki. Bulimia połączona jest z kompulsywnym objadaniem się tylko po to, żeby zaraz po tym wymiotować. Jest to spowodowane nie tylko niechęcią do dodatkowych kilogramów, ale przede wszystkim poczuciem winy, że zjadło się posiłek, że nie ma się silnej woli. Prowokowanie wymiotów podwaja apetyt, co prowadzi do jeszcze większego obżarstwa i błędnego koła: jedzenia oraz wywoływania torsji. Dodatkowo można zauważyć aspołeczność, drażliwość, jednak brak jest tak wyraźnego spadku masy ciała, jak przy anoreksji, przez co bulimia jest często dłużej ukrywana przed innymi.
Kompulsywne objadanie się
Do zaburzeń odżywiania należy również kompulsywne objadanie się, często pojawiające się w wieku nastoletnim, choć nie tylko. W przeciwieństwie do bulimii i anoreksji osoba cierpiąca na to zaburzenie nie głodzi się, lecz w chwilach stresu, lęku, problemów, np. w szkole, zaczyna jeść i traci kontrolę nad tym, ile zjada. Prowadzi to do nadwagi albo chorobliwej otyłości.
