Jak sobie poradzić z klaustrofobią?
Jak sobie poradzić z klaustrofobią?
Klaustrofobia jest przeciwieństwem agorafobii, lęku przed otwartą przestrzenią. Osoba cierpiąca na klaustrofobię obawia się małych, ciasnych pomieszczeń. Wąski korytarz, piwnica, winda, wnętrze samochodu czy zatłoczone metro wyzwalają lęk i poczucie uwięzienia, a w następstwie atak paniki. Jest wiele terapii, umożliwiających uwolnienie się od klaustrofobii, choć nie jest to łatwe i wymaga systematycznej pracy pod kierunkiem specjalisty. Jak sobie radzić z tą przypadłością, dowiesz się z tego artykułu.
Objawy klaustrofobii
Gdy osoba cierpiąca na klaustrofobię znajdzie się w ciasnym pomieszczeniu, ma wrażenie, że zagraża jej coś okropnego. Sufit wydaje się obniżać, jakby miał ją przygnieść. Oddech przyspiesza i staje się płytki, występuje skłonność do hiperwentylacji. Ręce i nogi drżą, ciało zalewa zimny pot, pojawia się gęsia skórka. Można zaobserwować przyspieszenie akcji serca, napięcie mięśni i paraliż, zawroty głowy, bóle brzucha. Chory doznaje ataku panicznego strachu. Powoduje to, że dla osoby cierpiącej na klaustrofobię wykonanie niektórych zwykłych czynności czy poruszanie się po mieście są niemożliwe.
Terapia psychologiczna
Terapia psychologiczna wykorzystuje najczęściej metodę desensytyzacji. Polega to na zastosowaniu przez pacjenta w momencie pojawienia się objawów fobii odpowiednich technik relaksacyjnych. Kiedy osoba cierpiąca na klaustrofobię zaczyna odczuwać strach, a jednocześnie pojawiają się objawy somatyczne, takie jak kołatanie serca czy duszności, zaczyna się relaksować w sposób, jakiego się nauczyła. Terapię zaczyna się od wyobrażenia sobie przez chorego sytuacji, która budzi w nim najmniejszy lęk. Następnie stopniowo przechodzi on do wyobrażania sobie coraz trudniejszych sytuacji i odprężania się, a strach zaczyna znikać.
Psychoterapia
Psychoterapia stosuje do leczenia klaustrofobii metodę „zanurzania”. Pacjent konfrontuje się z sytuacjami wywołującymi lęk, w tym przypadku zamknięciem w ciasnym pomieszczeniu. Początkowo powoduje to silny dyskomfort, osoba cierpiąca na klaustrofobię odczuwa strach. Stopniowo strach się zmniejsza, gdyż pacjent przekonuje się, że mimo jego katastroficznych przewidywań nic złego się nie stało. Dzięki konfrontacji z przerażającą sytuacją można się uwolnić od lęku. Aby było to skuteczne, trzeba powtarzać doświadczenie, jednocześnie czyniąc je coraz trudniejszym. Na przykład pacjent początkowo wsiada do windy, której się obawia, w towarzystwie zaufanego psychoterapeuty, a następnie sam. Jednocześnie dystans, który ma przebyć, zwiększa się, pacjent pokonuje coraz więcej pięter. W ten sposób stopniowo uwalnia się od lęku przed jazdą windą.
Leczenie farmakologiczne
Lekkie postaci klaustrofobii można leczyć farmakologicznie. Podaje się środki uspokajające, neuroleptyki oraz antydepresanty.
Hipnoza
Oprócz technik relaksacyjnych, w leczeniu klaustrofobii można wykorzystać hipnozę. Pozytywne sugestie skierowane do podświadomości umożliwiają wyeliminowanie gnębiącego chorego lęku.
