Jak odnaleźć radość życia?

Zawrotne tempo życia na pewno nie podnosi jego jakości. Pędzimy, bo przeciążeni obowiązkami obawiamy się, że nie zdążymy wykonać naszych zadań, nie wywiążemy się z terminów, sprawimy komuś zawód. Warto jednak przypomnieć sobie stare łacińskie przysłowie „festina lente”, co znaczy „spiesz się powoli”. Ma ono głęboki sens. Spieszyć bowiem trzeba się mądrze. Jeśli robimy coś za szybko, popełniamy błędy. A potem zużywamy czas, by je naprawić. Tak więc – spróbuj zwolnić. Opanuj stres i napięcie, zrelaksuj się, a będziesz bardziej efektywny niż działając w panicznym pośpiechu. W samochodzie zdejmij nogę z gazu. I tak złapie cię czerwone światło. Nie łykaj w pośpiechu byle czego, nie odchodząc od biurka. Wykorzystaj przerwę w pracy na spokojne zjedzenie zdrowego posiłku. Jeśli uda ci się zwolnić tempo, to będzie pierwszy krok do odzyskania radości życia.

Wykorzystuj każdą chwilę, by odkryć coś pięknego i radosnego. Odkryj świat doznań zmysłowych w zwyczajnych codziennych doświadczeniach. Nie musisz wspinać się na szczyty wysokich gór, by podziwiać piękne widoki, możesz zachwycić się miastem widzianym z okna biurowca. Piękno można odkryć w drobiazgach, które są wokół nas, nawet w kroplach deszczu na szybie autobusu, którym dojeżdżasz do pracy. Odnajdziesz i radość – spójrz chociażby na wróble, uwijające się na chodniku, zobacz, jak sprytnie porywają kawałeczki bułki, którą ktoś im rzuca. Popatrz na dziecko, zachwycone zabawą na zjeżdżalni, i na to drugie, podskakujące w kałuży. Rozglądaj się wokół siebie, a znajdziesz chwilę wytchnienia od trudnej codzienności.

Niejedna osoba twierdzi, że nie ma kiedy odpocząć. I jest to prawdą, ponieważ odpoczynek według niej polega na braku aktywności. Można na przykład położyć się na kanapie i zasnąć przy włączonym telewizorze. Tyle że taki sen nie jest wiele wart, na pewno w ten sposób nie odpoczniemy, a bierne spędzanie czasu nie da nam radości. Tak więc jeśli chcesz odzyskać radość życia – odpoczywaj aktywnie. Niekoniecznie musi to być duży fizyczny wysiłek czy daleka wyprawa. Liczy się nawet kilkanaście minut – najważniejsza jest zmiana zajęcia. Można odpocząć, zmywając naczynia, sprzątając dom czy pracując w ogrodzie, jeśli nie traktuje się tych czynności jako nieprzyjemnego przymusu, ale przeciwnie, uważa się je za wspaniały relaks.

Człowiek jest istotą stadną. W samotności nie potrafi na ogół być szczęśliwy. Tymczasem współczesny model życia nie sprzyja budowaniu więzi międzyludzkich. W pracy zamiast przyjaciół spotykamy niebezpiecznych konkurentów, członkowie rodziny zajęci są swoimi sprawami, koledzy ze studiów nie mają dla nas czasu – i jesteśmy samotni, choć żyjemy wśród ludzi. Dlatego warto pielęgnować więzi z innymi, podtrzymywać znajomości, spotykać się z ludźmi, choć wymaga to nieraz planowania i pewnego wysiłku. Warto jednak to robić. W społecznej pustce nigdy nie będziemy szczęśliwi, a portale społecznościowe nie zastąpią rozmowy z żywym człowiekiem.