Jak postępować z aroganckimi i apodyktycznymi dziećmi?

Powyższe próby powinny jak najszybciej zostać ukrócone przez rodziców. Mali dyktatorzy wypróbowują zachowania podpatrzone na podwórku, w szkole, u rówieśników czy też w telewizji. Nie wolno dopuścić do tego, aby dziecko nie poniosło konsekwencji takiego zachowania. Pamiętajmy, że nie prowadzi się z dziećmi negocjacji i nie ustępuje.

Choć bywa to w podobnych sytuacjach trudne, należy uzmysłowić sobie, że tylko ono uchroni od dalszego negatywnego ciągu zdarzeń. Stanowczość i opanowanie rodzica nie stwarza dziecku możliwości pertraktacji i kontynuowania apodyktycznego zachowania.

Na pewno unikamy kłótni, sarkastycznych uwag, podniesionego tonu i krzyku. Takim przykładem najlepiej pokażemy dziecku, kto rządzi i kto nad kim sprawuje opiekę. Zabawa w dorosłych zawsze kończy się dla dziecka źle, dlatego należy mu to odpowiednio mu wytłumaczyć.

Umiejętne zaproponowanie dziecku sposobów radzenia sobie ze złością z jakiegokolwiek powodu i przedstawienie mu hierarchii ważności zdań wśród członków rodziny nie pozwoli mu na nieposłuszeństwo i próby przejmowania władzy. Podczas przykrych incydentów nie rozmawiaj. Oznajmij, że powrócisz do rozmowy, gdy dziecko będzie rozmawiało z Tobą grzecznie. Wracając do rozmowy, wyjaśnij to, co ci się nie podoba, co ci nie odpowiada i czego tolerować nie będziesz.

Wszelkie działania, które podejmiesz w walce z apodyktycznym zachowaniem swojego dziecka, muszą być podejmowane z miłości do niego i z chęci pomocy mu. Musisz to również przekazać dziecku. Z miłości i troski o nie podejmujesz przecież takie a nie inne działania. Kochać nie znaczy tylko wyznaczać warunki i ustalać zakres obowiązków, z dzieckiem trzeba spędzać czas. Nic tak bardzo nie leczy nieposłuszeństwa dziecka, jak chwile spędzone tylko i wyłącznie z nim, zwykłe zainteresowanie.